h

We kunnen niet wachten...

27 oktober 2013

We kunnen niet wachten...

Zo af en toe zet ik op zondagmiddag om 12 uur even de televisie aan. Sinds jaar en dag wordt er dan ‘Buitenhof’ uitgezonden, met interviews met politici van allerlei kleur en van divers pluimage.
Vraaggesprekken, soms gericht op de actuele politieke situatie (is dat nu werkelijk de commotie rond Zwarte Piet?), soms wat diepgravender over de beweegredenen van de politieke mens.

Vandaag speelde Diederik Samson een prominente rol in het programma. Mede naar aanleiding van het onlangs afgesloten “Herfstakkoord” (of is het “Pechtoldakkoord”?) besprak presentator Kees Driehuis de situatie waarin het kabinet op dit moment verkeert. Nu de politieke basis voor Rutte-II wat verbreed lijkt, met de begrotingssteun van CU, SGP en D66, is de wankele positie voor het kabinet van VVD en PvdA op veel fronten toch wat stabieler geworden. Dat betekent helaas ook een grotere kans dat veel van de uitermate slechte ideeën van het kabinet nu ook door de Eerste Kamer komen.

Samson was (uiteraard) tevreden over het bereikte begrotingsakkoord. Hij kwam tot de conclusie dat het kabinet in een rustiger vaarwater is gekomen. Hij noemde de besprekingen met de nieuwe partners prettig, en roemde de bereidwilligheid van Pechtold, Slob en Van der Staaij om ‘mee te werken aan het door de crisis loodsen van ons land’. Deze mannen toonden een gevoel van verantwoordelijkheid, waar anderen hun kop in het zand staken. Gelukkig maar …

De PvdA-leider ziet ook dat de Nederlandse economie uit het dal kruipt. Hij baseert dat op verschillende cijfers van verschillende bureaus. En natuurlijk is deze verbetering voor een groot deel te danken aan het beleid van het kabinet. Een sociaal akkoord, een woonakkoord, een onderwijsakkoord en nu dus ook een herfstakkoord, dragen allemaal bij tot een licht aan het einde van de crisistunnel.

Kees Driehuis probeerde Samson af en toe wel even met beide benen op de grond te laten staan. Het gaat toch slecht in Nederland? Veel mensen ervaren de crisis in steeds heviger mate?
Ja, dat mag dan wel zo zijn, maar Samson zag de afgelopen week in Friesland toch duidelijk dat het kabinetsbeleid zijn vruchten begint af te werpen. Hij was veel in Friesland om zijn partijgenoten te ondersteunen in gemeenten waar begin november herindelingsverkiezingen worden gehouden. Fijn om weer even uitgebreid met ‘de mensen’ op straat te spreken. Voor politici is de mening van ‘de gewone man en vrouw’ belangrijk, om even een spiegel te krijgen voorgehouden van waar men in Den Haag mee bezig is. Jammer alleen, dat mijnheer Samson daar dan weer zo weinig mee doet. Maar dat terzijde.

Samson is er van overtuigd dat veel mensen niet kunnen wachten op alle maatregelen die het kabinet aan het voorbereiden is. De werkgevers kunnen niet wachten op de versoepeling van het ontslagrecht. De mensen die nu nog in sociale werkvoorzieningen aan het werk zijn kunnen niet wachten op het moment dat zij echt voor een baas kunnen werken. Tja, ze zijn dan wel niet gewend aan ‘doelen’, ‘marktwerking’ en ‘targets’, maar toch. Samson sprak met een vrouw die straks de overstap moet maken naar een echte arbeidsplaats in een bedrijf. Zij is ‘bang voor een baas’. Gewoon even wennen, dan ziet ze vanzelf alle voordelen …

Dat veel mensen het in het dagelijks leven alleen maar slechter hebben en nog gaan krijgen – koopkracht gaat achteruit, veel mensen verliezen hun baan, huren gaan omhoog, hun woonomgeving wordt slechter (en ga zo maar even door) – is volgens Diederik niet helemaal waar. Door samenwerking met de nieuwe gedoog-partners (zeg het niet hardop) worden de inkomensverschillen straks kleiner. Ja, de lagere inkomensgroepen krijgen straks wat meer. Ze gaan er in koopkracht maar liefst 0,7% op vooruit. Beste Diederik, dit komt voor de meeste mensen neer op een bedrag van € 8 euro per maand, dus: waar hebben we het over?

Moet de PvdA zich niet wat meer richten op idealen, en minder op economische groei? Volgens Samson kunnen idealen en economische groei prima samengaan. Daar heeft hij, ik moet het toegeven, natuurlijk gelijk in. Maar in een tijd dat ‘de groei’ er niet is, sterker nog, dat het voor veel mensen voorlopig alleen nog maar een kwestie is van inleveren, kun je je idealen toch niet zomaar opzij zetten? Als sociaal-democraat laat je op dit moment toch heel veel mensen gewoon in de steek?
Inderdaad, Diederik, veel mensen kunnen niet wachten. Kunnen niet wachten tot het moment dat dit kabinet zijn biezen pakt …

U bent hier